لفظ «ان شاء الله» که ما این همه به کار میبریم، برای این است که در مورد قطعیترین کارها هم میگوییم «اگر خدا بخواهد». اگر این جور بگویید باز درست گفتهاید: «اگر خدا بخواهد و فردایی باشد» یعنی فردا بودن فردا هم به مشیت الهی است. درست است که من یقین دارم فردا خواهد آمد از باب اینکه یقین دارم مشیت الهی این است که فردایی باشد. «وَلَا تَقُولَنَّ لِشَیْءٍ إِنِّی فَاعِلٌ ذَلِکَ غَدًا * إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ ...» (سوره کهف آیات ۲۳ و ۲۴) این اگر خدا بخواهد که مسلمان حتی در مورد قطعیترین مسائل میگوید، نشان توحید است نه نشان تردید. یعنی یک فرد مسلمان میخواهد بگوید قطعیترین کارها هم بسته به مشیت الهی است. [شهید آیتالله مطهری، کتاب آشنایی با قرآن، جلد ۵، صفحه ۸۹ تا ۹۱]